پژوهش‌ها
نگاهی جامعه شناختی به زندگی و فرهنگ مردم عرب خوزستان - سال 1380
«نگاهی جامعه‌شناختی به زندگی و فرهنگ مردم عرب خوزستان» عنوان پژوهشی است که در سال 1380 براساس درخواست مؤسسة مطالعات ملّی برای آن مؤسسه تهیه و در شماره هفتم فصلنامة مطالعات ملّی چاپ و منتشر شد. پژوهش مزبور حاصل بیش از شش ماه مطالعه و بررسی است که در قالب مقاله‌ای 38 صفحه‌ای به آن مؤسسه ارائه شد.
با توجه به استقبال پژوهشگران و استادان و دانش‌پژوهان، این مقاله در شماره دوم «کتاب خوزستان» درج شد. پس از آن نیز مؤسسة مطالعات ملی آن را به همراه مقالات برگزیده در کتابی تحت عنوان «جامعه‌شناسی هویت در ایران» در سال 84 چاپ و منتشر کرد. همچنین این مقاله به عنوان یک پژوهش علمی مورد استفادة پژوهشگران و دانش‌پژوهان قرار گرفته است.
پژوهش بررسی عملکرد دستگاه‌های اجرایی و تبعیضات قومی ـ منطقه‌ای موجود در استان خوزستان - سال 1385
این پژوهش از جمله عناوین مندرج در لیست پژوهش‌های پیشنهادی مرکز پژوهش‌های مجلس بود که پس از پنج ماه مطالعه و بررسی و انجام پژوهش پیمایشی در قالب مقاله‌ای 38 صفحه‌ای به مرکز پژوهش‌های مجلس ارائه گردید. قسمت اول این مقاله که بالغ بر یک سوم مقاله است با ارائه تئوری‌ها و نظریات جدید جامعه‌شناسی و علوم سیاسی از نظریه‌پردازان و صاحب‌نظران برجسته علوم مزبور، مباحثی تئوریک را در این خصوص مطرح کرده است. در قسمت دوم این پژوهش با ارائه آمار و ارقام واقعی و به تفکیک نام سازمان یا اداره کل یا مدیریت یا شرکت، تصویری از واقعیت موجود ترسیم کرده است. در قسمت سوم وضعیت استخدامی نیروهای جدید در یکی از بزرگترین شرکت‌های استان خوزستان با آمار و ارقام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و در بخش پایانی اثرات این گونه اقدامات بر همبستگی و وحدت ملّی ذکر شده است.
از آن‌جایی که این پژوهش براساس درخواست مرکز پژوهش‌های مجلس انجام پذیرفته، لذا انتشار آن بدون اجازه آن مرکز امکان‌پذیر نیست. پژوهشگران محترم و علاقه‌مندان جهت استفاده از این مقاله لازمست با مرکز پژوهش‌های مجلس ـ دفتر مطالعات سیاسی، هماهنگی نماید.
درباره واژه تازی - سال 1401
واژه تازى از جمله واژه هايى است كه به مرور زمان معنى ديگرى كسب كرده، معنيى كاملاً متضاد با معنى اول آن. اين واژه كه در آغاز و در طول حيات ١٣٠٠ ساله يا بيشتر خود، بار معنايى مثبت داشته و در حقيقت يك واژه ادبى بوده كه بيشتر شعرا و ادبا آن را به كار مى برده اند، در صد سال اخير و به ويژه در هفتاد سال گذشته به موازات رشد گرايشات ناسيوناليستى، توسط نويسندگان و شعراى ناسيوناليست براى توهين و تحقير به كار رفته و بار معنايى آن منفى شده است. از آنجايى كه اين بار معنايى باعث رنجش و آزردگى خاطر بسيارى از مردم عرب و به ويژه نخبگان عرب شده است، در اين نوشتار به اصل و منشأ اين واژه مى پردازيم و نشان مى دهيم اين واژه از كجا نشأت گرفته است. همچنين نشان مى دهيم اين واژه نزد شاعران پارسى گوى از رودكى تا ملك الشعراى بهار و نثرنويسان از بيهقى تا قبل از ميرزا فتحعلى آخوندزاده به چه معنايى به كار رفته و در اين يك صد سال اخير چگونه ناسيوناليست هاى افراطى از ميرزا فتحعلى آخوندزاده تا ميرزا آقاخان كرمانى تا صادق هدايت تا سعيد نفيسى و عبدالحسين زرين كوب بار معنايى آن را تغيير داده و براى توهين و تحقير آن را به كار برده اند. در اين ميان نقش زرين كوب به ويژه در كتاب كاملاً مغرضانه و سراسر كينه و نفرت او يعنى دو قرن سكوت از همه بارزتر است. با وجود اين كسانى چون علامه محمد قزوينى ، حسن تقى زاده، محمد على فروغى،عبدالعظيم قريب،عباس اقبال آشتيانى،بديع الزمان فروزانفر و حتى ناسيوناليست ها و ضد عرب هايى چون ابراهيم پورداوود در يك صد سال اخير از واژه تازى استفاده نكرده اند.
«نگاهی جامعه‌شناختی به زندگی و فرهنگ مردم عرب خوزستان» عنوان پژوهشی است که در سال 1380 براساس درخواست مؤسسة مطالعات ملّی برای آن مؤسسه تهیه و در شماره هفتم فصلنامة مطالعات ملّی چاپ و منتشر شد. پژوهش مزبور حاصل بیش از شش ماه مطالعه و بررسی است که در قالب مقاله‌ای 38 صفحه‌ای به آن مؤسسه ارائه شد.
با توجه به استقبال پژوهشگران و استادان و دانش‌پژوهان، این مقاله در شماره دوم «کتاب خوزستان» درج شد. پس از آن نیز مؤسسة مطالعات ملی آن را به همراه مقالات برگزیده در کتابی تحت عنوان «جامعه‌شناسی هویت در ایران» در سال 84 چاپ و منتشر کرد. همچنین این مقاله به عنوان یک پژوهش علمی مورد استفادة پژوهشگران و دانش‌پژوهان قرار گرفته است.
از آن‌جایی که این پژوهش براساس درخواست مرکز پژوهش‌های مجلس انجام پذیرفته، لذا انتشار آن بدون اجازه آن مرکز امکان‌پذیر نیست. پژوهشگران محترم و علاقه‌مندان جهت استفاده از این مقاله لازمست با مرکز پژوهش‌های مجلس ـ دفتر مطالعات سیاسی، هماهنگی نماید.
واژه تازى از جمله واژه هايى است كه به مرور زمان معنى ديگرى كسب كرده، معنيى كاملاً متضاد با معنى اول آن. اين واژه كه در آغاز و در طول حيات ١٣٠٠ ساله يا بيشتر خود، بار معنايى مثبت داشته و در حقيقت يك واژه ادبى بوده كه بيشتر شعرا و ادبا آن را به كار مى برده اند، در صد سال اخير و به ويژه در هفتاد سال گذشته به موازات رشد گرايشات ناسيوناليستى، توسط نويسندگان و شعراى ناسيوناليست براى توهين و تحقير به كار رفته و بار معنايى آن منفى شده است. از آنجايى كه اين بار معنايى باعث رنجش و آزردگى خاطر بسيارى از مردم عرب و به ويژه نخبگان عرب شده است، در اين نوشتار به اصل و منشأ اين واژه مى پردازيم و نشان مى دهيم اين واژه از كجا نشأت گرفته است. همچنين نشان مى دهيم اين واژه نزد شاعران پارسى گوى از رودكى تا ملك الشعراى بهار و نثرنويسان از بيهقى تا قبل از ميرزا فتحعلى آخوندزاده به چه معنايى به كار رفته و در اين يك صد سال اخير چگونه ناسيوناليست هاى افراطى از ميرزا فتحعلى آخوندزاده تا ميرزا آقاخان كرمانى تا صادق هدايت تا سعيد نفيسى و عبدالحسين زرين كوب بار معنايى آن را تغيير داده و براى توهين و تحقير آن را به كار برده اند. در اين ميان نقش زرين كوب به ويژه در كتاب كاملاً مغرضانه و سراسر كينه و نفرت او يعنى دو قرن سكوت از همه بارزتر است. با وجود اين كسانى چون علامه محمد قزوينى ، حسن تقى زاده، محمد على فروغى،عبدالعظيم قريب،عباس اقبال آشتيانى،بديع الزمان فروزانفر و حتى ناسيوناليست ها و ضد عرب هايى چون ابراهيم پورداوود در يك صد سال اخير از واژه تازى استفاده نكرده اند.
